ایران: هر هشت ساعت یک اعدام
اعدام بس!
هر روز که می گذرد نه فقط زندگی که نفس کشیدن برای ایران و ایرانی سخت تر و سخت تر می شود. انسان بودن و انسان ماندن برای حکومت ولایت فقیه که هیچ بویی از انسانیت نبرده، نه تنها قابل تحمل نیست که همه هراسشان از نفس کشیدن مردم است. مردمی که زنده اند و حاضر به نیستند به هیچ قیمتی آزادی و حقوق اولیه خود را با کسی معامله کنند. مردم و انسانهایی که ارزش زندگی را چنان بالا می دانند که حاضر شدند برایش بمیرند. که مردگان این سالها زنده ترین عاشقان بوده اند. کسانی که تنها با مرگ خود ارزش بودن را بر سر دار فریاد زدند. بر سر همه دارهایی که دیکتاتورها برپا کردند، از اعماق تاریخ تا زندان اوین و کهریزک و رجایی شهر و وکیل آباد و…
حکومت ایران نه مخالف مردم، که بزرگترین دشمن زنده بودن و زندگی هستند. حکومت ولایت مطلقه فقیه نشان داده که نه تنها اصلاح پذیر نیست بلکه نشان داده که استبداد دینی، خشن ترین و بیرحم ترین نوع استبدادها است. این دیکتاتور زیرلوای دین خود-ساخته، خشونت و بذر مرگ را چنان بر سر مردم خود می کوبد که شاید قرون وسطا را بتوان در مقابل آن نمونه کوچکی از استبداد شمرد. دیکتاتوری و استبدادی که تنها راه بقای خود را در فنا و اعدام مردم خود می بیند.
ما جمعی از دانشجویان ایرانی و انجمن دانشجویان خارجی در حیدرآباد، ضمن همدردی با خانواده های همه عزیزان و انسانهایی که توسط دیکتاتوری ولایت فقیه مطلقه اعدام شده اند، مخالفت و انزجار خود را از این اقدامات ضد بشری اعلام می کنیم.
دیکتاتورها می روند ، دیر یا زود
سلام به آزادی، درود به زندگی
ما زندگی را دوست داریم و آن عشق می ورزیم و ایمان داریم که مرگ پایان کبوتر نیست، که آسمان مال ماست.
جمعی از دانشجویان ایرانی و انجمن دانشجویان خارجی در حیدرآباد
شنبه بیست و سوم بهمن ماه سال 89
دوازدهم فوریه 2011
حیدرآباد، هند