عفیف نعیمی از مدیران جامعه بهایی است که چون بهایی بود از حق تحصیل در دانشگاه محروم شد و نتوانست رؤیای خود را، که پزشک شدن بود، برآورده کند. او عضو گروه «یاران ایران» است، یاران ایران نام گروهی است که فعالیت‌های اداری جامعه بهائی را در غیاب «محفل روحانی ملی» که به دستور نظام جمهوری اسلامی تعطیل شد در ایران هدایت می کنند. عفیف نعیمی در ۲۵ اردیبهشت سال ۸۷ در منزل خود بازداشت و به زندان بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. وی ماه‌ها در سلول‌های انفرادی بند ۲۰۹ با کم‌ترین امکانات و در شرایط سخت نگهداری شد. پس از ماه‌ها بازداشت و تعویق چندباره دادگاه آخرین جلسه رسیدگى به اتهام‌های نعیمی و دیگر مدیران جامعه بهایی در اواخر خرداد ماه ۱۳۸۹ برگزار شد و شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب وی را به اتهام «جاسوسى، اقدام علیه امنیت کشور و محاربه» به ۲۰ سال زندان محکوم کرد. در شهریور ماه ۱۳۸۹ در دادگاه تجدید نظر حکم او به ۱۰ سال حبس کاهش پیدا کرد. این در صورتی است که عفیف نعیمی نزدیک ۸۰۰ روز در بازداشت موقت بوده است که مسئله‌ای غیر قانونی محسوب می‌شود عفیف نعیمی که به همراه شش مدیر دیگر جامعه‌ی بهایی بیش از دو سال را در زندان اوین و بند ۲۰۹ در بازداشت به سر برده بود، در تاریخ ۱۸ مرداد ماه ۱۳۸۹ برای سپری کردن دوران محکومیت ۱۰ ساله بر خلاف اصل تفکیک و طبقه‌بندی زندانیان به زندان رجایی‌شهر که محل نگهداری مجرمین خطرناک است منتقل شد.
