داستان ما

در پیامد انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۸۸ شاهد خشونت بودیم. فیروزه محمودی، بنیانگذار «اتحاد برای ایران» که قلبش از این خشونت به درد آمده بود یک راهپیمایی جهانی سازمان داد تا توجه‌ها را به تراژدی‌ای که در ایران صورت می‌گرفت جمع کند. در روز ۲۵ ژوئیه ۲۰۰۹ بیش از ۱۰۰ هزار نفر در ۱۱۰ شهر در سراسر جهان به خیابان آمدند تا از شهروندان ایران و حق‌خواهی‌شان پشتیبانی کنند. چیزی که با یک فکر شروع شده بود تبدیل به بزرگ‌ترین روز همبستگی جهانی برای مردم ایران (تا سال ۲۰۲۲) بدل شد. سازمان «اتحاد برای ایران» از این تعهد آغاز شد که باید بر بنیان آن روز پیش‌تر رفت.

سازمان «اتحاد برای ایران» کارزاری به راه انداخت تا به پرونده‌‌های ۵۰ زندانی سیاسی جلب توجه شود. مردم در ۹۰ شهر در سراسر جهان زندانیان سیاسی را «اتخاذ» کردند، راهپیمایی سازمان دادند، با رسانه‌ها صحبت کردند و کارزارهای تومارنویسی و ارسال کارت پستی خود را سازمان دادند. حرکت‌های پشتیبانی انواع مختلف داشت: از ایجاد بیلبوردهای متحرک تا آگهی دادن در روزنامه‌ها، کارزارهای ارسال کارت پست و نشان دادن حمایت در جام جهانی. هزاران نفر برای اولین بار دست به پشتیبانی از زندانیان سیاسی ایران زدند. 

«آزادی: ترانه‌های برای آزادی ایران» مجموعه‌ای از آثار موسیقی با هدف بزرگداشت بود که از سوی هنرمندان سراسر جهان به شهروندان ایران فرستاده شد. هنرمندانی از ایران، لیبی، عراق، سوریه، آفریقای جنوبی و آمریکا از تجربه مستقیم خود از سرکوب و مقاومت گفتند و از شرایط کنونی ایران، زندان و بهار عربی. 

در طول زمان زندانیان سیاسی سابق، دگراندیشان و کنشگرانی که در پی اعتراضات سال ۸۸ از ایران گریختند به تیم رو به رشد «اتحاد برای ایران» پیوستند. «اطلس زندان‌های ایران» با شبکه تیم جدید این سازمان و هدف رسیدگی نظام‌مند به مسائل حقوق بشر آغاز به کار کرد تا نقض حقوق را مستند کند و جمهوری اسلامی را بخاطر جنایاتش مسئولیت‌پذیر سازد. این اطلس مشخصات زندانیان سیاسی ایران را ثبت می‌کند. 

سازمان «اتحاد برای ایران»‌ در همراهی با نویسنده رمان تصویری «بهشت زهرا» که در فهرست پرفروش‌ترین‌های روزنامه «نیویورک تایمز» بود کارزاری به راه انداخت تا زهرا (شخصیتی داستانی که مادری است که به عزای پسرش می‌نشیند که در سال ۸۸ توسط مقامات کشته شده) را نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۹۲ کنیم. کارزار زهرا متمرکز بر حقوق بشر بود و پوشش وسیع رسانه‌ای دریافت کرد و پشتیبانانی مردمی در بیش از ۲۰ کشور داشت. رسانه‌های جمهوری اسلامی علیه کارزار زهرا فعالیت کردند و فیروزه محمدی، مدیر «اتحاد برای ایران، را فردی ضدانقلابی خواندند.

طرفداری از آزادی زندانیان سیاسی در محور چشم‌انداز ما برای ایرانی است که به حقوق بشر تمام شهروندان خود احترام می‌گذارد. «اتحاد برای ایران» در سال ۲۰۱۵ کارزاری برای آزادی بهاره دایت، دانشجو و کنشگر حقوق زنان زندانی، به راه انداخت. این تومار در وب‌سایت change.org بیش از ۱۲۹ هزار امضا دریافت کرد. 

«اتحاد برای ایران» در همکاری با ۳۰ زندانی سیاسی سابق و کنشگر ایرانی دفترچه «کنشگری امن» را درست کرد — راهنمایی برای کنشگران سیاسی و مدنی ایران با هدف جلوگیری از دستگیری و زندانی شدن و یا کاهش آثار این امر در صورت وقوع آن. 

«اطلس زندان‌های ایران» به سرعت به یکی از منابع زندانیان سیاسی در ایران بدل شد که بیشترین مورد ارجاع را دارد. تیم ما متوجه شد که می‌توانیم از این موفقیت نه تنها برای پشتیبانی از زندانیان سیاسی که برای نور تاباندن به وضعیت مرتکبینی که این کنشگران را به زندان انداخته‌اند استفاده کنیم — یعنی قضات و نظام زندان‌های جمهوری اسلامی. ما برای پاسخ به این چالش تیم «اطلس زندان‌های ایران» را گسترش دادیم تا شامل شود بر داده‌هایی در مورد شرایط زندان‌های ایران و مشخصات قضاتی که نقض حقوق بشر را مرتکب می‌شوند. هدف «اطلس» ‌تضمین این است که هر بار دادگاهی دست به سلب حیات یا آزادی کسی می‌زند که از حقوق بنیادین خود استفاده کرده این بی‌عدالتی ثبت شود تا جهانیان بدانند.

ایران‌کوباتور، انکوباتوری برای فن‌آوری مدنی با موضوع ایران است. هدف از راه‌اندازی این پروژه استفاده مثبت از فن‌آوری برای توانمندسازی جوانان اهل فن‌آوری در ایران و شهروندان نگرانی است که می‌خواهند از آزادی‌های مدنی خود دفاع کنند. ایران‌کوباتور پشتیبان کنشگران است تا ابزاری برای پایدار کردن تلاش‌هایشان باشد؛ با این فلسفه که فن‌آوری نه فقط برای مردم که با مردم حاضر در صحنه ساخته می‌شود. ایران‌کیوبیتور به افراد درگیر امکان می‌دهد ایرانی را که ما ‌می‌خواهیم تصور کنیم و با هم ایجاد کنیم و نه این‌که فقط ایرانی را که نمی‌خواهیم براندازیم. «اتحاد برای ایران» در همراهی با ده‌ها کنشگر و متخصص امر فن‌آوری به ساخت چندین پروژه و نرم‌افزار مدنی کمک کرده از جمله با موضوعات بهداشت جنسی، جلوگیری از خشونت خانگی، اختیار بر بدن و کمک به معتادهای در حال احیا. 

بسیاری از تیم «اتحاد برای ایران»، بخصوص زنان، متوجه نیاز به حفاظت از ایرانیان در مقابل گشت ارشاد هستند. این سازمان به همراه شرکای خود در «اصل ۱۹» نرم‌افزار گرشاد را ایجاد کردند تا راهی باشد برای تا ایرانیان با تشریک اطلاعات، مکان و تاکتیک‌های این بخش از نیرو انتظامی را شناسایی کنند و بتوانند از آن‌ها دوری کنند. این نرم‌افزار در روز آغازش به سرعت پخش شد و جایزه اینترنتی «دویچه وله» را از آن خود کرد. 

ما در سال ۲۰۱۷ گزارشی بر بنیان گفتگو با چند ده زندانی سیاسی کنونی و سابق و نامه‌های سرگشاده‌ای که زندانیان سیاسی نوشته‌اند منتشر کردیم. «پشت میله‌های حبس در ایران» شامل بر روایاتی هشداردهنده از مسائل بهداشتی و فقدان دسترسی به کمک پزشکی، بدرفتاری گسترده و شکنجه در زندان‌‌های ایران است و پیشنهادهایی برای چگونگی خروج از وضعیت فوری کنونی و رسیدن به الگویی انسانی، پایدار و عملی ارائه می‌دهد. 

ایران صدها زندانی سیاسی دارد. مقامات ایران مکررا از ارائه تغذیه کافی و مراقبت پزشکی به این مردان و زنان خودداری می‌کنند. در سال ۲۰۱۷ ما به آتنا دائمی پیوستیم و از اصغر جهانگیر، رئیس سازمان زندان‌های ایران، خواستیم به وظیفه قانونی و اخلاقی خود عمل کند و به زندانیان مراقت پزشکی مناسب ارائه کند. بیش از ۷۰ هزار نفر از فراخوان آتنا حمایت کردند.

در پاییز سال ۲۰۱۹ سازمان «اتحاد برای ایران» به همراه برخی دیگر نهادها دست به برگزاری رویدادی با گروهی از هنرمندان که تحت عنوان «پروژه هنر دیواری کلاریون» فعالیت می‌کنند زد. عنوان این پروژه «به افتخار زندانیان سیاسی ایران» بود و در طول یک ماه شامل جنبه‌هایی از هنر، ادبیات و اجرا به یاد صدها زن و مرد که در ایران زندانی سیاسی هستند می‌شد. در یک نقاشی دیواری هفت زن که بخاطر کنشگری خود زندانی شده‌اند تصویر شدند از جمله نسرین ستوده (وکیل)، نیلوفر بیانی (کنشگر محیط‌زیست)، سپیده قلیان (کنشگر اجتماعی و مدنی) و سایرین. 

پس از موفقیت پروژه اولیه «ایران‌کوباتور» سازمان «اتحاد برای ایران» شروع به پذیرش درخواست برای دور دیگری از بودجه کرد. در نهایت چندین پروژه انتخاب شدند از جمله «آکادمی چراغ»، پلاتفرمی برای آموزش عمومی حول موضوع جلوگیری از آزار جنسی و تعدی در محل کار؛ «نهفت»، نرم‌افزار رمزگذاری بسیار پیشرفته که امکان پیام‌رسانی امن در هر نرم‌افزار پیام‌رسانی را ممکن می‌کند؛ «در آخر»، بازی‌ای که به پسران جوان آموزش مي‌دهد چطور روابط سالم با افراد جنس مخالف داشته باشند و «میدون»، نرم‌افزاری با هدف مقابله با دروغ‌رسانی در تلگرام. 

سازمان «اتحاد برای ایران» جهت ردگیری بهتر روند نقض حقوق بشر و دخالت به شیوه‌های بامحتوا دست به برپایی «بارومتر حقوق بشر ایران» زد: کتابخانه‌ای از تصویرسازی‌های تعاملی داده‌ها در موضوع نقض حقوق بشر در ایران که اولین از نوع خود محسوب می‌شود. هدف این پروژه تاثیر گذاشتن بر سیاست‌گذاری‌ها و مشارکت در گفتمان عمومی از طریق ارائه داده‌ها و روندهای حقوق بشر به شیوه‌ای تعاملی و قابل دسترسی با استفاده از ابزارهایی مثل «تابلو» است. بارومتر ابزاری برای تحلیل دقیق اوضاع حقوق بشر در ایران در اختیار قرار می‌دهد که می‌تواند پشتیبان کار پژوهشگران، کنشگران و حمایت‌گران باشد.

در پی آغاز اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» در سپتامبر ۲۰۲۲ پس از قتل ژینا مهسا امینی، کاربران در ایران شروع به مطرح کردن این تقاضا کردند که «گرشاد» راهی برای گزارش دادن راجع به موقعیت نیروهای امنیتی ایران ارائه کند. این کارکرد برای پشتیبانی از اعتراضات به نرم‌افزار اضافه شد و ما همچنان «گرشاد» را به روز می‌کنیم تا نیازهای میدانی معترضین را منعکس کند.

اطلس زندان‌های ایران همچنان به نظارت بر پرونده‌های زندانیان سیاسی در ایران ادامه می‌دهد و در عین حال در حال گسترش بیشتر آن است تا شامل اطلاعاتی در مورد دادستان‌ها و روسای زندان در ایران و سایر افراد نظام زندان‌ها شود. 

اولین جعبه ابزار «کنشگری ایمن» با استقبالی گرم روبرو شد. برای پیشبرد آن، تیم «کنشگری ایمن» حالا می‌خواهد چندین جعبه ابزار برای نیازهای مشخص درست کند. مثلا برای کنشگران «ال جی بی تی کیو پلاس»، زنان، اقلیت‌های قومی و مذهبی و سایر گروه‌ها. ما در ضمن جعبه ابزار اصلی را به‌روز کرده‌ایم تا در مورد چگونگی حفاظت از معترضین در مقابل آخرین تاکتیک‌های جمهوری اسلامی رهنمودهایی ارائه کنیم.