گزارش وضعیت زندگی در زندانهای ایران
گزارش وضعیت زندگی در زندانهای ایران منتشر شد
وضعیت زندانها در ایران وخیم است. نحوه زندگی زندانیان در این مراکز چنان است که حتی به اعتراف مسئولان حکومتی، نقض آشکار قوانین داخلی جمهوری اسلامی است. مشکلات زندانیان در ایران طیف گسترده‌ای از رفتارهای غیرقانونی، از جمله نحوه برخوردهای غیرقانونی و غیراخلاقی زندانبان‌ها و ضرب و شتم و شکنجه زندانیان توسط ماموران یا مسئولان زندان، تا وضعیت نامناسب محل زندگی، بهداشت و تغذیه زندانیان و حتی ورود و توزیع مواد مخدر در زندان را شامل می‌شود. بدیهی است که مجازات زندان ، تنها به معنی محرومیت زندانی از آزادی است و نهادهای قضایی و انتظامی حق ندارند که محرومیت‌ها و تنبیه‌های مضاعفی بر زندگی زندانیان تحمیل کنند.
در گزارشی که با عنوان «وضعیت زندگی در زندانهای ایران» منتشر گردیده و اکنون در اختیار خوانندگان قرار دارد، مروری جداگانه به مشکلات عمده زندانیان ایران شده و از میان اسناد و شهادتنامه‌های شاهدان عینی، بخشی از نابسامانی‌های موجود در زندانها ترسیم شده است. سازمان اتحاد برای ایران، ضمن گزارش این مشکلات، توصیه‌هایی نیز برای بهبود شرایط زندانهای کشور مطرح می‌کند.
در این گزارش، سازمان اتحاد برای ایران، به آیت‌الله صادق لاریجانی، رئیس قوه قضائیه ایران و علی‌اصغر جهانگیر، رئیس سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور، و همچنین ضابطان قضایی توصیه کرده است، که حداقل قوانین داخلی ایران و از جمله آییننامه اجرایی سازمان زندانها را اجرا کنند. آنها نباید فراموش کنند که بهانه کمبود بودجه و امکانات، توجیه قابل قبولی برای نقض حقوق شهروندان نیست.
در این گزارش تاکید شده است که سازمان زندانها باید برای جلوگیری از نقض مداوم حقوق زندانیان، اجرای موارد زیر را هر چه سریعتر آغاز کند:
همه زندانیان متناسب با جرم و اتهامی که داشته‌اند، تفکیک شوند. ضرب و شتم زندانیان در مراحل بازجویی و یا پس از آن در دوران حبس متوقف شود. امنیت در بندهای عمومی برقرار شود و از ورود مواد مخدر و اسلحه سرد به زندان جلوگیری شود.
کیفیت غذا در زندانها با نظارت یک نماینده از وزارت بهداشت بهبود یابد و سهمیه غذای هر کس بر اساس تعریف استاندارد از کالری مورد نیاز افراد بالغ، تهیه شود. سیستم بهداشتی و درمانی زندانها در اختیار وزارت بهداشت قرار گیرد. سرویسهای بهداشتی جدید، متناسب با تعداد زندانیان ساخته شود. درمان عمومی زندانیان با نظارت پزشک عمومی در داخل زندان انجام شود، اما تمامی درمانهای تخصصی زندانیان به کلینیکهای خارج از زندان منتقل شود. زندانیان بیمار بیش از ۶ ساعت در انتظار معاینه پزشک نباشند.
سیستم بهداشتی و درمانی بند زنان متناسب با نیازهای زنان بازسازی شود و کودکانی که در کنار مادر زندانی خود زندگی می‌کنند، از دیگر زندانیان تفکیک شوند. و بالاخره اینکه تعداد زندانیان در زندانها متناسب با ظرفیت استاندارد این زندانها باشد و چنانچه زندانیان بیشتری وجود دارند، از احکام جایگزین زندان استفاده شود، تا تراکم زندانیان کاهش یابد.
خلاصه این گزارش را نیز از اینجا دانلود کنید.